My name is Nicolle and I am a 25 years old Italian girl. I have just finished my master degree in International Relations this summer and thanks to Erasmus+ Program I had the opportunity to spend two semester in Poland, one in Poznan and one in Gdansk. In Gdansk I worked at my master thesis ‘project about German reunification and the problem of the border with Poland. I fell in love with this country and during these period of my life abroad I learned a lot about myself and about other cultures. I improved my English hanging out with people coming from all over Europe. I faced several challenges I always thought I was not able to deal with.
After that Europe was not enough for me, I wanted to know more about the world so I applied for a project in Brazil. It was one of the best experience of my life. I met such a kind people! I get used to a culture that is completely different not only from the mine one but also from the one of Europe so this made the things quite difficult for me at the beginning. Due to this cultural differences I learned to appreciate every single moment I have and to spend as much time as possible with different people from all over the world.
I found this EVS opportunity at the end of November, in a particular period of my life. It was a kind of sign for me. I’ve never stopped to think about Gdansk and about all the memories I collected after that experience. In addition it was exactly what I would like to do: get inside the world of international projects. I believe cultural exchanges are one of the best way to enter in contact with other cultures, going out from your comfort zone. I am participating to this EVS project because I want to contribute as much as I can to make these projects possible. I think all the youth should have the possibility to go out of their own country and taste the international life and the EVS makes it possible for everybody.
As all my Erasmus friends say: “”ONCE ERASMUS, ALWAYS ERASMUS!”
Mam na imię Nicolle, mam 25 lat i pochodzę z Włoch. Niedawno zakończyłam moje studia magisterskie w dziedzinie stosunków międzynarodowych i dzięki programowi Erasmus+ miałam możliwość spędzenia dwóch semestrów w Polsce, jednego w Poznaniu i kolejnego w Gdańsku. W casie studiów w Gdańsku pracowałam nad moją pracą magisterską na temat zjednoczenia Niemiec i problemu granicy polsko-niemieckiej. Zakochałam się w tym kraju i podczas całego mojego pobytu za granicą nauczyłam się wiele o sobie oraz o innych kulturach. Poprawiłam swoją znajomość angielskiego, przyjaźniąc się z ludźmi pochodzącymi z całej Europy. Skonfrontowałam się z kilkoma wyzwaniami, o których zawsze myślałam, że nie uda mi się im sprostać.
Po tym doświadczeniu Europa była dla mnie niewystarczająca, chciałam wiedzieć jeszcze więcej o świecie, więc zgłosiłam się na projekt w Brazylii. To było jedno z najlepszych doświadczeń mojego życia. Spotkałam tylu wspaniałych ludzi! Przyzwyczaiłam się do kultury, która jest zupełnie różna nie tylko do mojej, ale także od europejskiej, co było dla mnie całkiem dużą trudnością na samym początku. Dzięki tym różnicom kulturowym nauczyłam się doceniać każdy moment, który mam, i spędzać tyle czasu ile to tylko możliwe z różnymi ludźmi ze wszystkich stron świata.
Znalazłam ten projektu Europejskiego Wolontariatu Studenckiego, obecnie Erasmus+, w końcu listopada, w bardzo szczególnym okresie mojego życia. To był dla mnie jakby znak. Nigdy nie przestałam myśleć o Gdańsku i o wszystkich wspomnieniach, które zebrałam w czasie tego doświadczenia. Dodatkowo, to było dokładnie to, o co mi chodziło: zanurzyć się w świecie projektów międzynarodowych. Myślę, że wymiany międzynarodowe to jeden z najlepszych sposobów by wejść w kontakt z innymi kulturami, wyjść ze swojej strefy komfortu. Uczestniczę w tym projekcie EVS, ponieważ chcę wnieść swój wkład w powstawanie i realizację takich projektów. Myślę, że wszyscy młodzi ludzie powinni mieć możliwość wyjazdu ze swojego kraju i spróbowania życia w międzynarodowym otoczeniu i EVS czyni to możliwym dla wszystkich.
Jak mówią moi przyjaciele z Erasmusa, „Gdy raz jesteś na Erasmusie, już zawsze jesteś na Erasmusie”.
Nicolle Ghirardo